کد مطلب:11802 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

چرا انسان وقتي غسل واجب بر گردن دارد نسبت به نماز و تمام اعمال بي ميل مي شود؟

به طور كلي در حال جنابت يا عادت ماهانه (براي زنها) بدن دارايفعاليت زيادتري خواهد بود؛ لذا اعصاب و عضلات در اثر جمع شدن اسيدلاكتيك در لابلاي تارهاي ماهيچهاي و اثر بر روي رشتههاي عصبي خسته وفرسوده ميشوند و در اثر خستگي، يك حالت انقباض و ضعف و بي حاليدر بدن ايجاد ميشود كه در آن انسان به عبادات بلكه نسبت به هر كار ديگريبيرغبت ميشود و حالت شادي و انبساط را از دست ميدهد، ولي به واسطهاين غسل و استحمام آن حالت سستي برطرف ميشود و در اثر شستشو اثرانبساط عروق سطحي، تغذيه پوست و اعصاب بهتر انجام ميگيرد و چونپوست بدن بعد از كبد دومين عضو فعال بدن است؛ لذا بايد در بهداشت آنكوشيد و در علم پزشكي بحثي است بنام هيدورترابي يا معالجه با آب كه ازبحث ما خارج است و علت ديگر سستي بدن هنگام جنابت اين است كه درموقع انزال مني مقداري عرق از سوراخهاي بدن خارج ميشود، چونمقداري موسين و املاح از اين سوراخها خارج ميشود، لذا سوراخها راميپوشاند و تنفس پوستي مختل ميشود و مقداري و اختلال كليوي را سببميگردد و سستي و بيحالي شديد در بدن ايجاد ميشود كه در نهايت آناملاح و موسين اضافي مترضحه تنها از طريق شستشو از بين ميرود. از اين رواست كه هنگامي كه از علت غسل جنابت و شستشوي بدن پس از جنابت ازامام رضا سؤال شد: امام(ع) فرمود: علت آن پاكيزگي و رفع پليديها و تطهيرتمام بدن ميباشد.